zombie boy

Długo wyczekiwana notka w końcu już jest. Wybaczcie mi za to, że w ciągu ostatnich miesięcy strasznie opóźniam się z notkami i nie dotrzymuje obietnic danych samemu sobie. Tym razem nie powiem, że się poprawię, bo nie wiem jak będzie. Czasami mam natchnienie do prowadzenia bloga, a czasami naprawdę odechciewa mi się robienia na nim czegokolwiek.
A co u mnie się działo przez te miesiące? Raczej nic szczególnego. Kupiłem sobie białe tło fotograficzne z myślą o blogu i o outfitach, które będę na nim zamieszczał. Mam nadzieję, że ten pomysł wypali. Odkryłem też, że styl grunge jest moją bratnią duszą. Martensy i rozciągnięte koszule to moi nowi przyjaciele, a artystyczny nieład na głowie zastąpi moje idealnie (tak, jasne Hubsą, wmawiaj sobie) ułożone włosy.
A jeżeli chodzi o dzisiejszą notkę, to chciałbym życzyć wszystkim wesołego, pełnego słodyczy i horrorów Halloween. Chciałbym również od razu zaznaczyć, że jest to chyba moje najbardziej ulubione i wyczekiwane święto w roku. Tego dnia chciałbym wybyć gdzieś daleko do Ameryki, albo Anglii gdzie ta tradycja jest bardzo rozpowszechniana i idąc po uliczkach wypchanymi po brzegi różnorodnymi dyniami o różnych twarzach i wszelkimi ozdobami oddającymi cześć temu świętu wyczuwa się ten klimat strachu, radości i nie wiem czego tam jeszcze, ale to połączenie jest po prostu genialne. Dlatego też załamałbym się gdybym nie obchodził tego święta. A powiem więcej! To jedyny dzień w roku, kiedy wyczekuje dzieci!
Powracając do tematu notki... pewnie każdy wie kto to zombie boy? Dużo osób chciałoby choć na chwilę poczuć się jak on, jak żywy trup. Ja miałem to szczęście i doświadczyłem tego w sesji zdjęciowej z pomocą mojego super hiper fotografa za co bardzo serdecznie dziękuję i mam nadzieję, że odbędzie się więcej wspólnych sesji. Wybywam dzisiaj w ten wyjątkowy dzień wraz z moim fotografem do Torunia, aby uczcić to święto i zrobić wielkie "wow" wśród ludzi będących tam przebierając się za zombie jak ja na poniższych zdjęciach. Życzcie nam miłej zabawy